Voorwoord
19-06-21
Klimaatverandering heeft reeds veel landen in crises gestort en heeft van die landen enorme financiële offers gevraagd. Wetenschappers zeggen unaniem dat de wereld voor hen die na ons komen in een hel zal veranderen als we de uitstoot van broeikasgassen niet beteugelen.
Nederland en België zullen zich niet aan deze ramp kunnen onttrekken. Nederland en België lijken klimaat echter geen acuut probleem te vinden. Er moeten doden vallen, zoals bij Covid, om, luisterend naar de wetenschap, krachtdadig op te treden.
In de Urgendazaak in 2015, in beroep bekrachtigd door het Gerechtshof en in laatste instantie door de Hoge Raad, in 2019, is de Nederlandse regering gehouden aan haar belofte om in 2020 de uitstoot van CO2 te beperken tot 25%. Het is maar net gelukt, maar alleen door ´medewerking´ van de Covid-pandemie en het zachte weer van januari en februari 2020.
Uit allerlei activiteiten of juist gebrek daaraan blijkt dat onze regering het klimaatprobleem niet serieus neemt, bijvoorbeeld:
- Het vasthouden aan het openen van Luchthaven Lelystad en het zonder klimaatvoorwaarden met miljarden euro’s steunen van KLM
- Het doorgaan met het aanleggen van autowegen ten koste van natuur (Amelisweerd)
- Het doorgaan met het verstrekken van miljardensubsidies aan fossiele industrieën
- Het uitstellen van investeringen in het elektriciteitsnet wat ons land langer afhankelijk houdt van gas, kolen en olie als energiebronnen
- Het uitstellen van maatregelen om de intensieve landbouw te hervormen. Die vorm van landbouw gaat gepaard met zware uitstoot van broeikasgassen CO2 en methaan en bovendien met uitstoot van ammoniak, met excessief watergebruik, en met vergiftiging door bestrijdingsmiddelen.
Nog een signaal: Via naar buiten gekomen formatienotities van de heer Rutte, de leider van de politieke partij VVD die in de verkiezingen van februari 2020 de meeste stemmen heeft verworven, is geopenbaard dat liefst geen samenwerking wordt gezocht met partijen die “heel veel klimaat” in de onderhandelingen zouden brengen. Twee jaar eerder kwam uit zijn mond de weinig daadkracht verradende uitspraak: "het doel is het doel te halen".
In België is in februari 2021 de Klimaatzaak begonnen, een rechterlijke procedure van meer dan 65.000 burgers tegen de regeringen van België: vier gewestelijke en de federale regering. De burgers eisen dat de regeringen optreden om hun klimaatbelofte na te komen door met geagendeerde uitstootreducties de opwarming tot 1,5 graden Celsius te beperken.
De Klimaatzaak in België is er enorm mee gediend dat David Van Reybrouck zich heeft geëngageerd voor deze zaak en voor het klimaatprobleem in het algemeen. De werk- en denkkracht en het morele inzicht van deze auteur van de indrukwekkende boeken Congo en Revolusi zijn nu al legendarisch. Zijn bemoeienis met democratie in de vorm van burgerraden heeft ook tot een mooi boek en tot succesvolle implementaties geleid.
De pleidooien voor en tegen in de Klimaatzaak vonden in maart 2021 plaats, op negen dagen in het haveloze oude NAVO-gebouw in Haren/Brussel. David heeft ze allemaal van minuut tot minuut gevolgd. Van de argumentaties, voorzien van zijn commentaar, heeft hij zeer gedetailleerd en levendig verslag gedaan op Facebook. Ik heb de verslagen met rode oortjes gelezen.
Op 17 juni 2021 is door de rechter uitspraak gedaan. Klimaatzaak heeft gewonnen!
Omdat klimaatzaak ook in Nederland zo hoogst actueel is, met het door geluk nakomen van het Urgendavonnis, met de winst door Milieudefensie van de klimaatzaak tegen Shell op 26 mei 2021, en gezien de formatie van een nieuwe regering (nog steeds terwijl ik dit typ op 19 juni 2022), heb ik de verslagen van David gebundeld op Verslagen David Van Reybrouck.